Verblijf onbepaalde tijd?

We zitten nu op de 19e en gaan naar de eerste betaalronde toe. Je krijgt uitbetaald en betaald daarna je onkosten. Wat overblijft verdeel je over de maand tot de volgende betaaldag. Reserveren voor onvoorziene zaken. Ook daarin is niets nieuws onder de zon en verschilt het niet van NL. Ook hier belasting 35-46%, inhoudingen en zelf medische kosten etc betalen. Onze hangmatten hangen er nu 2 weken, maar we hebben nog weinig rust in ons lijf om er ook erin te gaan liggen. Een soort gevoel van ledigheid is des duivels oorkussen en wie wil er nou de duivel zijn oren kussen?

Werk: vooraf hadden we gedacht dat we het hier rustiger zouden gaan krijgen in het werk, maar er wordt hier wel iets van je verwacht. Marlies heeft hier meer managementcursussen/trainingen in een maand gevolgd, dan in de afgelopen 5 jaar bij elkaar. Daarnaast loopt het werk door en moet zij een in het slob geraakte afdeling er weer bovenop helpen. Jan praat niet met Piet, Kees is steeds ziek en misselijk, trio Klaas-Wim-Rob komen elke dag enkele minuten te laat. De arbeider wordt hier goed beschermd en is mede daarom niet vooruit te branden. Komen voor hun geld en prestatie leveren etc, daar werden ze niet voor ingehuurd. Ik heb extra prestaties niet met een s (meervoud) geschreven, want dat zijn wat stappen te ver. Te veel mensen in dienst, maar worden er niet uit gedaan. Hierin volgen ze het voorbeeld van de Surinaamse regering(en), wat er nu toe leidt dat er mogelijk 40% te veel ambtenaren op de loonlijst staan.

Nu zou je denken dat met al die ambtenaren er veel werk verzet kan worden, maar dat blijft wishfull thinking. We hebben vrijdag ons verblijf voor onbepaalde tijd gekregen. Zijn vanaf 8.00 tot 12.30 uur langs 4-5 loketten geweest om de benodigde documenten (stempels) te krijgen. In oktober bij de aanvraag hebben we echt alles moeten inleveren voor de aanvraag. Nu werd bij ieder loket weer gecheckt of je geboren was. "Geboortebewijs!", mens ik sta voor je. "Getrouwd?" Ja. Bij die vraag kon ik me wel indenken dat ze dat fenomeen in Suriname niet kennen. Ik zei al 35 jaar. "De hoeveelste vrouw was deze dan?"
Ja, aan de Surinaamse man kan ik (nog) niet tippen, ofschoon we nu wel de papieren hebben. De Surinaamse man is vader, maar geen echtgenoot. We zijn nu van Surinaamse origine, maar ook van Duitchen bloed.
Ja, Ronnie ik hoor jou al de conclusie trekken uit deze beiden. Ronnie is mijn jonge/oude buurman uit de Patrijs en hij zou medelijden met mij hebben als hij mij hier bezig zou zien in de tuin met het Chinese spul. Ze durven er ook nog made in China op te zetten. Je bent de winkel nog niet uit of het is al stuk. Waarom koop je het dan van en bij de Chinees? Omdat 95% van de winkels is van Chinezen en de andere nationaliteiten verkopen ook hetzelfde spul om te kunnen concurreren. Ze zijn stil en rustig, maar ze hebben stilletjes aan Suriname helemaal financieel ingepalmd. We liggen aan het infuus/stekker, en moeten oppassen dat ze het er niet uit trekken.

We hebben opdracht gegeven om onze container naar Suriname te verschepen en mogelijk gaat komende vrijdag het schip varen. Rekening gaat naar Beaphar, want de verhuizer denkt dat we daar nog werken. Jos, hij komt eraan! De container zal ongeveer 10 dagen onderweg zijn en daarna heeft het in Suriname 5-10 dagen nodig om het vrij te geven. Als hij maar voor de 19e daar is want we moeten bedden voor Kelly en haar vriendinnen hebben, want ze willen niet buiten in de hangmatten slapen. De NL toeristen komen hier, betalen veel geld en gaan de wildernis in om armtierig te eten, drinken, slapen. Waarbij slapen in een hangmat het ultieme moment is van de dag. Ochtends wassen in een kreek. Toilet, indien meer luxe is geboekt, doorspoelen met een emmer uit de kreek.

(Uit)eindelijk is het mij ook gelukt wat video's toe te voegen.
Een vogel op een tak die je nu wel hoort en ziet bewegen, een hond die naar zijn vlooien hapt, de calypso muziek van een Surinaamse band en natuurlijk de bommels die afgestoken werden met oud en nieuw (Pagara). Ik heb nog een paar video's, maar het duurt wel een tijdje om ze te uploaden.
Vandaag zaterdag rustig aan gedaan, gelukkig ook, want ik heb Marlies weer bij haar Columbiaanse kapster gebracht en dat duurde van 15 uur tot 19.30, 400 srd betaald (:4.5). Om 20.00 uur thuis en panne(n) koeken gegeten. Dutch threat.
Morgen zondag krijgen we twee mormonen (kerk van Jezus) op bezoek om te eten. Eentje komt uit Durban (Zuid Afrika) en die was blij om met een Zuid Afrikaan (Marlies) te kunnen praten, na 15 maanden in Suriname. De ander komt uit Las Vegas en neemt een gokje met het eten dat Marlies gaat klaarmaken. In God we trust!

Humor: een moeder bereidt haar dochtertje voor op de geboorte van een kalfje: eerst komen de pootjes, dan het lijft en dan het hoofdje. Zegt de kleine meid: en wie zet het dan in elkaar?

Peter