Jaarverslag: Laatste verslag Suirname 2014

Jaaroverzicht
We zijn nu meer dan 1 jaar in Suriname en precies 1 jaar in ons huidig huis. We zitten hier mooi, maar weten niet of we dit huis zullen kunnen blijven behouden, want het is een huurhuis en de verhuurder heeft te kennen gegeven ooit weer hier te willen gaan wonen. Terugkijkend kunnen we vele vragen beantwoorden, maar naar de toekomst toe zullen nog vele vragen onbeantwoord blijven. Een aantal mensen vraagt om wat meer inzichten in ons leven, naast het beschrijven van onze avonturen. Wat geef je bloot en wat niet?
Heeft Suriname gebracht wat we er van verwacht hadden? Ja en nee. Waarom nee, omdat onze verwachtingen niet reëel waren. Naar een ander land gaan om het beter te krijgen of om de toenmalige situatie te doorbreken, hoeven niet hand in hand te gaan. We hebben wel de negatieve spiraal doorbroken waarin we zaten, want nogmaals, het terug moeten komen uit Australië was een flinke tegenvaller. Je sluit wat af, je gaat een brug over in kleine stappen die je moeizaam heb genomen en aan de andere kant gekomen vindt je veel van wat je gezocht had. En dan tegen je wil weer terug, de brug weer over, naar waar je eigenlijk niet meer wilde zijn. Begrijp me niet verkeerd, want er zijn/waren veel zaken om heel blij mee te zijn, maar toch was daar het zoeken naar meer, iets anders, een andere invulling van het leven.
En vooral die andere invulling geven aan het leven is heel moeilijk. We zitten (bijna) allemaal vast aan het money systeem van deze wereld. Voor alles heb je wel geld nodig en je moet al sterk in je schoenen staan om het zonder te rooien. En om geld te hebben moet je er voor werken, zo is het nu eenmaal ingericht en van werken wordt je niet rijk en daarmee is de cirkel weer rond. Moderne slavernij waarover boeken zijn volgeschreven.
Momenteel werkt vooral Marlies weer heel hard en steekt ze veel energie in haar job. Ze maakt de uren die ik niet werk en zodoende staat het gezinstotaal op 80 uur per week. Om uit deze impasse te raken speel ik weer mee aan de lotto, nog zo’n money systeem waar je niet rijk mee wordt. Je zou kunnen overwegen om een gemakkelijke/eenvoudige job te gaan zoeken, maar dan ga je ook het salaris verdienen wat daar bij hoort en dan spreek je al gauw over 1500-2500 srd en dat is omgerekend 400 tot 600 euro. Voor die prijs krijg je amper wat gehuurd hier en zouden wij drastisch moeten bijstellen. Hangmatje tussen de bomen en vis eten die je zelf hebt gevangen, wassen in de sloot, vechten tegen de muggen. Geluk zit hem in de kleine dingen. Geld maakt niet gelukkig. Vaak zijn het de mensen die wel geld hebben die dat zeggen, maar het maakt het leven wel een stuk makkelijker.
Doordat veel Surinaamse jongeren een goede opleiding willen volgen, gaan ze op jonge leeftijd naar Nederland en soms naar België. Een aantal komt terug omdat ze niet kunnen harden in die maatschappijen, maar velen zetten door en gaan ook van het land houden. Vaak willen ze daar dan blijven en krijg je dat de gezinnen uit elkaar worden getrokken. Aan deze zijde blijven de ouders achter en als ze ouder worden zijn er geen mensen om hen heen om hen bij te staan. Verder heb je hier veel alleenstaande moeders die een paar kinderen moeten groot trekken en daarbij ook nog werken. Kinderen die opgroeien zonder vader in huis, hetgeen een bepaalde scheefgroei met zich meebrengt. Het is opmerkelijk hoe de Surinaamse man er trots op is dat hij vreemdgaat en overal “nakomelingen” (netjes uitgedrukt) produceert. Ook vrouwen accepteren dit fenomeen als vanzelfsprekend. Soms gooien ze hun man uit huis omdat hij een buitenvrouw heeft, maar nemen dan een man in huis die thuis ook een vrouw heeft. De kachel moet toch blijven branden.
Wij zijn ook geen doorsnee gezin, want door het vertrek van Shaun naar China en Lindsay naar Suriname, zijn wij er ook anders in het leven komen te staan. Maar mogelijk komt het al vanuit onze ouders, die ons zijn voorgegaan met hun emigratie naar Zuid Afrika (Marlies) en naar Suriname (Peter). Onze kinderen hebben deze verhalen gehoord en hebben hun eigen weg gekozen. Bij het keuze maken is het altijd een wikken en wegen. Je krijgt er mooie dingen voor terug, maar je moet ook veel missen. Je probeert er met zijn allen het beste van te maken, want beter veel liefde op een grote afstand dan kommer en kwel in eigen land.
Wat zal de toekomst geven? Oud worden in Suriname? Ook in Suriname kun je oud worden en velen zijn ons al voorgegaan. Het zal wel moeilijker worden, want wij komen vanuit een welstandseconomie in een minder gespreid bedje. Maar Nederland is met rasse schreden terrein aan het weggeven op dit gebied. Vooruitkijken naar zorg en pensioen doen we nog maar niet, want het zijn zaken, waar we zelf niet zoveel grip op hebben. De mens wikt en God en Mark Rutte beschikken. Over het algemeen, kunnen wij stellen na het wikken en wegen, dat het wonen en werken in Suriname ons leven verrijkt. We hebben veel zon, maar ook veel regen, maar symbolisch gesproken hebben we nu minder jaargetijden.